Over de Walburgiskerk De Walburgiskerk is de grote kerk aan het ’s Gravenhof in Zutphen. De oudste delen van de kerk dateren uit de elfde eeuw. De kerk bevat nog vele muurschilderingen. Tot 1591 was de Walburgiskerk een kapittelkerk. Na de reformatie was het de hoofdkerk van de hervormde gemeente. | Schatten in de Walburgiskerk De Walburgiskerk herbergt vele schatten, waaronder een kaarsenkroon uit 1395, een koperen doopvont uit 1527, de unieke middeleeuwse kettingbibliotheek de Librije uit 1564, een sculptuur van God de Vader, die bijna 500 jaar als fundering gediend heeft en nu weer terug op zijn plek is, en het Henrick Baderorgel uit 1643. Dit orgel wordt gerekend tot de top 5 orgels van ons land. |
800 jaar bouwgeschiedenis
In de dertiende eeuw werd de kerk verbouwd in Keulse Romano-Gothiek. Het koor en de transepten werden overwelfd en het schip werd nieuw gebouwd. In de veertiende eeuw werden kooromgang en Raadskapel toegevoegd. In de vijftiende eeuw werden eerst de zijschepen en later de dwarskapellen gebouwd. Tenslotte ontstond aan de noordzijde het Mariaportaal. In de zestiende eeuw (1561) werd de Librije toegevoegd. Vanaf 1591 wordt de reformatie ingevoerd en is de kerk protestants. In 1637 kreeg de toren de huidige barokke spits. De kerk is eind negentiende eeuw ingrijpend gerestaureerd onder leiding van de neogotische architect P.J.H. Cuypers. Na de Tweede Wereldoorlog is de oorlogsschade hersteld. De barokke spits is na de torenbrand van 1948 opnieuw opgebouwd. Tussen 1970 tot 1998 is de kerk opnieuw gerestaureerd. In 2016 droeg de Protestantse Gemeente Zutphen de kerk over aan de Stichting Oude Gelderse Kerken. Om een sluitende en voor het onderhoud van de kerk lonende exploitatie te verkrijgen is toen de Stichting Walburgiskerk Zutphen opgericht.
Het Grootste Museum van Nederland